10 gier, które są dosłownie NIEMOŻLIWE do pokonania

Ostatnia aktualizacja wrz 9, 2021

Niektóre gry wideo po prostu nie są warte wysiłku. Mówimy o grach, które są niesamowicie trudne — czy to przez przypadek, czy z powodu okrutnych zamiarów, gry te rzadko są kończone przez zwykłych graczy bez pomocy kodów lub przewodników. Są to gry, które niszczą wszelką nadzieję, rujnują twoje kruche ego i robią wszystko, co w ich mocy, aby dać ci zły dzień. Można ukończyć zwykłą trudną grę — te gry wykraczają poza to.

Skupiamy się głównie na grach wydanych komercyjnie przez największych wydawców. Nie znajdziesz tutaj czystych gier trollowych, takich jak I Wanna Be The Guy. Gry z naszej listy zostały zaprojektowane przez zespół i przeznaczone do grania przez Przeciętnych Joesów — i nadal są to ćwiczenia z czystego masochizmu. Niektóre z tych gier były nadal przypadkowo wydane w całkowicie zepsutych lub zepsutych stanach, pozostawiając graczy bez uzasadnionego sposobu na uczciwe ukończenie.

Jeśli chcesz sprawić sobie bardzo zły dzień, po prostu spróbuj grać w którąkolwiek z tych gier przez dłuższy czas. Niektóre z nich są niesamowicie trudne od samego początku — utkniesz w ciągu kilku sekund od rozpoczęcia, a postęp jest (prawie) niemożliwy. Podwiń rękawy i porozmawiajmy o naprawdę nienormalnie trudnych grach.

Uzyskaj więcej list gier na Gameranx:

[źródło iframe=//www.youtube.com/embed/cZLed1krEEQ]

#1. Żołnierze Wojskowi (DOS)

Teenage Mutant Ninja Turtles na NES to jedna z tych gier, które ukuły termin „Nintendo Hard" — tylko najbardziej oddane dzieci, jakie kiedykolwiek przeszły przez etap Technodromu. Dla dzieciaków takich jak ja, cała gra sprowadzała się do trzech poziomów po prostu powtarzaj w kółko.

Jeśli myślałeś, że wersja NES jest zła, wersja DOS jest jeszcze gorsza. Ze względu na złe portowanie, wydanie TMNT na PC-DOS jest dosłownie nie do wygrania z powodu niemożliwego skoku. Skok nie jest „niemożliwy”, ponieważ jest niezwykle trudny. W tym przypadku skoku absolutnie nie da się wykonać. TMNT słynęło już z absurdalnie twardych skoków, ale to kolejny poziom. Wynik zepsutej adaptacji na PC. W tamtych czasach nie było żadnych łatek do pobrania, które naprawiałyby uszkodzone gry. Gracze po prostu utknęli w tej nieprzetestowanej grze, której nie można wygrać. Po prostu obejrzyj powyższe wideo — wszystko o tym skoku, który przełamuje grę.

#2. Czarodziejstwo 4

Oto inny rodzaj trudności. Wizardry 4 jest technicznie możliwy do wykonania na własną rękę. Ale jest tak trudny, tak tępy i tak absurdalnie przypadkowy, że tylko najbardziej obsesyjny gracz kiedykolwiek go ukończy. Większość graczy nie będzie nawet mogła wyjść z pierwszego pokoju. Porozmawiajmy o tym.

Wizardry 4 to oldskulowa gra RPG z tylko najbardziej podstawową grafiką. To mały krok w przygodzie z tekstem. Zaczynasz z 1 HP i jesteś uwięziony w małym pomieszczeniu bez widocznego wyjścia. Aby wyjść, musisz dotrzeć do specjalnego miejsca w swojej celi i przyzwać potwory. Ale nie byle jaki potwór — masz do wyboru wiele potworów, ale absolutnie musisz przywołać „Kapłana”, który może rzucić zaklęcie Światła w walce. Jeśli trafisz na losowe spotkanie przed przywołaniem potworów, jesteś w 100% martwy.

Oto kolejna irytująca część. Możesz przyzywać potwory, ale nie możesz ich kontrolować. Po prostu robią, co im się podoba. Musisz więc przyzwać dokładnie odpowiedniego potwora, wdać się w walkę i mieć nadzieję / modlić się, aby ten potwór raczył użyć magii światła, która działa również poza walką, ale może być aktywowana tylko podczas walki. Zrozumiałeś? Po użyciu zaklęcia będziesz mógł znaleźć wyjście. I to jest najprostsza „zagadka” w grze! Reszta to wyczerpująca, okrutna, piekielna hańba. Więcej na ten temat możesz przeczytać tutaj.

#3. Ropuchy bojowe (rzadka powtórka)

To ostatnia gra NES na tej liście, obiecuję! I po raz kolejny dotyczy to konkretnej wersji gry. Battletoads to kolejna karmiczna kara zapakowana do kasety z grą wideo, trochę jak TMNT. Bitewne ropuchy oszukały nas wszystkich, zaczynając od zabawnego poziomu beat-em-up, z którego w zasadzie każdy może się cieszyć. Nie ma rzeczy niemożliwych na poziomie 1. To naprawdę świetna zabawa!

Ale Battletoads nie gra według niczyich zasad. Reszta gry zmienia styl gry na poziomie, zmieniając sposób gry i rzucając w ciebie niemożliwe wyzwania. Sytuacja pogarsza się w ponownym wydaniu Rare Replay na Xbox One. Ze względu na nieodłączne (i bardzo małe) opóźnienie wejścia wprowadzone przez kontrolery bezprzewodowe i telewizory z płaskim ekranem, etap Psycho Orb w Battletoads jest całkowicie nie do pokonania. W oryginalnej wersji ten poziom wymaga tak precyzyjnego wyczucia czasu i precyzji, że wygrać mogą tylko gracze, którzy zapamiętali każdy krok. Wprowadzając ułamek sekundy opóźnienia wejścia, nowa wersja sprawia, że ten etap jest całkowicie nie do wygrania.

[źródło iframe=//www.youtube.com/embed/jGoivXOUA-0]

#4. Frogger: On wrócił

Pamiętasz Froggera? To była stara, zakurzona gra zręcznościowa na długo przed moimi czasami. Ale wciąż znałem Froggera — grasz jako mała żaba, która próbuje przejść przez ulicę, nie potrącając się przez samochody. Przejście przez ulicę to elementarne doświadczenie, z którym wszyscy możemy sympatyzować, a gra zręcznościowa miała szybko schrupać twoje kwatery, przedstawiając niemal niemożliwe scenariusze. Oryginał nie ma nic na odrodzenie PS1.

Zamiast przecinać drogi, jesteś zmuszony do eksploracji dużych otwartych poziomów w grze Frogger: He’s Back — poziomów wypełnionych śmiercionośnymi pułapkami, które zabijają cię jednym trafieniem. Poruszasz się w ten sam sposób, jeden przeskok na raz, cały czas szukając wyjścia z poziomu, mając tylko trzy życia. Kamera jest bardzo blisko Froggera, więc nie możesz nawet dobrze wyczuć tego, co jest wokół ciebie. Wyobraź sobie, że musisz grać w Mario w maleńkim pudełku, nie mając pojęcia, co nas czeka. I zginiesz za jednym uderzeniem. Na początku gry masz tylko trzy życia.

A jednak wciąż jest to jedna z łatwiejszych gier na tej liście. Wróćmy do prawdziwych pogromców kciuków.

Źródło obrazu: [ 1 ]

#5. Tetris Wielki Mistrz 3: Instynkt Grozy

Niesławna zręcznościowa wersja Tetrisa może być jedną z najtrudniejszych gier, jakie kiedykolwiek wydano. Stworzona przez programistę Arika i wydana w 2005 (!!!), ta absurdalna wersja Tetrisa może zostać pokonana tylko wtedy, gdy zrobisz ocenę. Dosłownie gra ocenia Twoje wyniki. Nie musisz po prostu wygrać, musisz zdać z odpowiednio wysoką oceną lub będziesz zmuszony do ponownego uruchomienia całego biegu. I to jest najmniej przebiegła rzecz w tej grze. Porozmawiajmy tylko o Master Mode — głównym trybie gry.

Wszyscy wiemy, jak działa Tetris. Kształty pojawiają się u góry ekranu i opadają na dół. Dopasuj kształty do linii prostej, aby zniknęły. W Tetris TGM3 kształty natychmiast pojawiają się na dole ekranu zamiast znikać, więc musisz działać niesamowicie szybko i być przygotowanym na kolejny kształt w kolejce. Prawdziwie zła faza to dopiero koniec, w którym musisz zmierzyć się z Niewidzialnym Tetrisem. Wszystkie klocki znikają, więc musisz grać wyłącznie z pamięci. Musisz ukończyć ten etap co najmniej 3/5 razy, aby dotrzeć do właściwego egzaminu końcowego i ukończyć tryb mistrzowski.

Tylko garstka graczy kiedykolwiek z powodzeniem pokonała tę grę. Znaleźliśmy tylko jednego gracza z Zachodu, który pokonał tę grę. I wcale nie jest szokujące.

[źródło iframe=//www.youtube.com/embed/CBkW1EnTUo0]

# 6. DonPachi (Hongkong)

Developer Cave to król strzelanek „Bullet Hell”. Te niezwykle niszowe gry mają oddaną publiczność szalonych ludzi, którzy uwielbiają unikać skomplikowanych wzorów pocisków, które zwykle wypełniają całe ekrany. Przez jakiś czas Xbox 360 był w rzeczywistości dość popularnym systemem w tych wydaniach tylko w Japonii, dając nam zachodnim dzieciom przedsmak prawdziwego bólu Bullet Hell we współczesnej erze gier.

Wróćmy jednak do 1995 roku, w którym firma Cave wydała oryginalnego DonPachi — tylko jedną z wielu strzelanek z przewijaniem w pionie Bullet Hell. Są dziesiątki takich gier i wszyscy fani spierają się o to, która z nich jest najtrudniejsza. Ukończenie niektórych zajęło lata na najtrudniejszym poziomie trudności. Ale jest jedna wersja, której nikt nie może i nigdy nie ukończy. Wydanie DonPachi w Hongkongu jest w zasadzie nie do wygrania bez nieskończonego zapasu ćwierćdolarówek lub poprzez oszustwa. Czemu? Ponieważ kule / śrut są DUŻO ZA SZYBKIE.

Wyobraź sobie złożone, wypełniające ekran wzory piekła pocisków — teraz wyobraź sobie te wzory poruszające się z hiperprędkością x2. Jedynym powodem, dla którego każda z tych gier jest w ogóle do pokonania, jest to, że przy wystarczająco krótkim czasie reakcji i zapamiętywaniu wzorów, ledwo można uniknąć trafienia przez kalejdoskopowe wzory kulek. Po prostu obejrzyj powyższy przykład DonPachi Hong Kong, a zobaczysz, że ta gra nie jest tylko trudna. To jest niemożliwe.

Źródło obrazu: [ 1 ]

7 Kubuś Puchatek: Home Run Derby

Oto gra, którą każdy może doświadczyć za darmo! Chcesz zostać upokorzony przez urocze leśne stworzenia w grze Flash 2008 stworzonej dla dzieci? Cóż, jeśli nadal masz Flash Playera, absolutnie możesz. Jest to oficjalnie wydany produkt Disneya, który na krótko stał się memem ze względu na absurdalną trudność. Uważasz, że darmowa gra dla dzieci powinna być łatwa? Disney się z tym nie zgadza — w tej grze w baseball chcesz tylko trafić w każde boisko. Miotacze stają się coraz trudniejsi, co kończy się niemożliwymi wyczynami, które naginają rzeczywistość i zakrzywiają czas.

Naprawdę, ten slot może być wypełniony dowolnymi niemożliwie trudnymi, ale prostymi grami. QWOP lub Getting Over It to dobrzy rywale, ale te gry zostały specjalnie zaprojektowane, aby były tak irytujące, jak to tylko możliwe. Ta gra została pozornie zaprojektowana z myślą o dzieciach, ponieważ jest niezwykle prosta w obsłudze. Dlaczego więc jest to takie szalenie trudne?! Dedykowanym graczom udało się to ukończyć, ale kosztem ich zdrowia psychicznego.

#8. Wygnanie: niegodziwe zjawisko

Jak stwierdził Vic Ireland, były prezes wydawcy Working Designs: „Stworzyliśmy jedną z najtrudniejszych gier w historii — przez przypadek”. Exile: Wicked Phenomenon to średnia japońska gra RPG, która przypadkowo stała się jedną z najtrudniejszych gier wszech czasów. Wydana na konsolę Turbo Duo w 1992 roku Exile: Wicked Phenomenon to side-scrollowa gra RPG, która pod każdym względem nie jest tak świetna. Ale lokalizator Working Designs popełnił ogromny błąd podczas produkcji. Pierwotnie była to dość łatwa gra RPG, więc lokalizatorzy pracowali nad utrudnieniem, dostosowując wartości potworów. W końcu byli blisko celu, osiągając idealne medium, które nie było ani zbyt łatwe, ani zbyt trudne.

Następnie dodali wartości +1 do wszystkich potworów. Zamiast stopniowo zwiększać ich moc, ten dodatek przekroczył niewidzialny próg, wykładniczo zwiększając poziom trudności potworów. I ta zmiana została wprowadzona do wersji ostatecznej, więc nie było odwrotu. Dosłownie jedynym sposobem na ukończenie tej komercyjnie wydanej gry w Ameryce Północnej są exploity i usterki. Każdy rozsądny gracz po prostu ucieknie się do edycji szesnastkowej, aby zapewnić sobie nieskończone zdrowie. I absolutnie żaden z tych exploitów nie jest tego wart, ponieważ ta gra nie jest nawet tak świetna.

#9. Królewskie zadanie

To zupełnie inny rodzaj trudności niż pozostałe gry z tej listy. Gry przygodowe z lat 80. były irytujące, bezlitosne i nielogiczne. Największymi twórcami gier przygodowych w tamtych czasach była Sierra Entertainment, a gry King’s Quest były hitami. W tamtych czasach Internet nie był tak naprawdę rzeczą — nie można było po prostu wyszukać odpowiedzi online, więc niemożliwie trudne gry przygodowe absolutnie istniały. Nawet najdziwniejsze, najgłupsze gry przygodowe z lat 90. zawierały poradniki online, które mogły nam pomóc.

Najbardziej niesławna zagadka w King’s Quest wydaje się prosta. Musisz odgadnąć prawdziwe imię Rumpelsztyka, wpisując je za pomocą klawiatury. Pierwsze przypuszczenie: to rumpelsztyk pisany od tyłu. To właściwie poprawna odpowiedź, która zostanie załatana w przyszłych reedycjach. Ale jeśli grałeś w oryginalną grę, nazwa, którą musisz wpisać, to Ifnkovhgroghprm. To Rumpelstiltskin pisany od tyłu w odwróconym alfabecie (A=Z, B=Y, itd.). W grze nie ma żadnych wskazówek, które pomogłyby ci zorientować się, że masz użyć szalonego szyfru. Po prostu musiałeś wiedzieć.

Aha, a także imię Rumpelstiltskina jest źle zapisane w King’s Quest. W grze jego imię pisane jest „Rumplestiltskin”, więc nawet jeśli wymyślisz klucz, i tak pomylisz zagadkę.

#10. nr 3

Najtrudniejsza gra, o której nigdy nie słyszałeś, Nyet 3 to prosty klon Tetrisa z diabolicznym akcentem. W rzeczywistości ma dziesiątki diabolicznych zwrotów akcji – każdy poziom ma okrutną sztuczkę. Czasami pojawią się dodatkowe bloki. Czasami pojawi się tymczasowa ściana, która Cię blokuje. Czasami całe pole gry się skurczy. Podczas gry będziesz zarabiać pieniądze, które możesz wydać na ulepszenia, a niektóre poziomy bezwzględnie wymagają ulepszeń. Na niektórych poziomach znajdują się metalowe bloki ścienne, które należy usunąć za pomocą wzmocnień bomb. Nie, nie ma sposobu, aby dowiedzieć się, czego potrzebujesz przed rozpoczęciem poziomu. A jeśli przegrasz? Musisz wrócić do początku.

Możesz zapisać swoją grę w Nyet 3, ale to kosztuje gotówkę. Potrzebujesz tej gotówki, aby kupić ulepszenia, ale musisz też oszczędzać przed każdym poziomem, aby nauczyć się złej sztuczki. Jest to jedna gra, która jest technicznie możliwa do ukończenia, jeśli masz nadludzką cierpliwość i wolę ciągłego grania na tych samych poziomach, uczenie się, jak ukończyć każdy etap gry, kupowanie dokładnie odpowiednich doładowań, których potrzebujesz i perfekcyjne wykorzystanie gotówki. Tylko ze względu na pułapki i sztuczki na poziomie trolla ta stara gra zasługuje na miejsce na liście.

To tylko 10 najtrudniejszych, najbardziej irytujących i absolutnie bezkonkurencyjnych gier. Są w większości dość stare — jakie nowe gry są Twoim zdaniem nie do pokonania?

Źródło nagrywania: gameranx.com